Falsettos

Falsettos ontstond uit een combinatie van drie afzonderlijke eenakters (In Trousers, March of the Falsettos, Falsettoland) en groeide uit tot een van de meest invloedrijke muzikale komedies van begin jaren 90. De show staat bekend om het feit dat er bijna geen dialoog aan te pas komt; het verhaal wordt volledig gepresenteerd als een reeks slim geschreven liedjes. Zoals veel stukken van Finn probeert Falsettos antwoord te geven op moeilijke sociale vragen over de betekenis en het belang van familie.

Klinkende hits als 'Our Pain' en 'What More Can I Say?' hebben de status van cultklassiekers bereikt. De musical heeft het griezelige vermogen om luchtig te blijven en tegelijkertijd een fel standpunt in te nemen over sociale problemen die tot op de dag van vandaag relevant zijn. Regisseur James Lapine, die vaak samenwerkt met de immens populaire Stephen Sondheim, geeft Falsettos een geheel eigen smaak met zijn elliptische manier van vertellen. Dit wordt zeker een van de topmusicals op West End dit jaar en er wordt veel vraag naar kaarten verwacht.

Het verhaal

Wanneer de welgestelde en vindingrijke New Yorker Marvin zijn vrouw verlaat om bij zijn vriend Whizzer te wonen, raakt Trina overweldigd door depressies. Marvin hoopt dat Trina, Whizzer en zijn zoon Jason uiteindelijk met elkaar kunnen opschieten. Het zal niemand verbazen dat het getroebleerde stel terechtkomt bij Mendel, een ervaren psychiater. Wat volgt is een emotionele achtbaanrit. De personages worden uit elkaar gerukt en weer bij elkaar gebracht in ontmoetingen die ongelooflijk spannend zouden zijn geweest, ware het niet dat de musical met zijn ingenieuze verhaal erin slaagt om alles luchtig te houden. In de tweede akte worden de personages volwassen en beginnen ze het leven te accepteren zoals het is. In een ontroerend vertoon van genegenheid zingt Marvin "What More Can I Say?" voor een slapende Whizzer als opmaat voor Falsettos hartverscheurende afsluiting.

Perfect voor

Fans van de originele Falsettos productie uit 1992 | Tiener- en Volwassenenpubliek

Recensies van critici

"Wanneer de geagiteerde melodieën ontspannen in tekst - oh, jee. De muziek en woorden reiken diep naar binnen en maken allerlei emoties los."
- Los Angeles Times

"Deze productie, een gedwongen huwelijk van twee eenakters, "March of the Falsettos" (1981) en "Falsettoland" (1990), is levendig en puntig zonder een zweem van vermoeidheid."
- New York Theatre Guide