Vaporetto ACTV Waterbus & buspas vasteland: 1 tot 7 dagen

Het voordeel in de winter is dat er niet veel mensen zijn. Je reist met de Italianen, die erg vriendelijk zijn. We hebben onze tickets online geboekt. Er is een terminal ter plaatse die je tickets uitprint met het boekingsnummer en dat is het. De tickets zijn geldig vanaf de eerste check-in, wat erg praktisch is. Dus als je eerste check-in om 16:00 uur is, is het de volgende dag om 16:00 uur afgelopen (voor een pas van 24:00 uur). Je moet je kaartje elke keer dat je reist valideren en op het scherm zie je de datum en tijd waarop het verloopt. We hadden 2 controles in 3 dagen.

De vriendelijkheid van het personeel van het openbaar vervoer, zowel veerboten als bussen, hun stiptheid en de behulpzaamheid van de kaartjesverkopers

Je kunt overal naartoe, er zijn er veel, dus als je er een mist, volgen er andere, ze zijn altijd op tijd en als je niet zeker weet welke lijn je moet nemen, vraag het dan gewoon, het personeel is er altijd om je te helpen. Heel praktisch en snel.

Facile d'accès, bon rapport qualité, prix. On peut se déplacer partout facilement . Seul bémol, la nuit on ne voit pas les noms des arrêts !

Nergens anders die ik heb gezien is de concentratie van schoonheid zo groot. Heel eenvoudig, elke hoek, elke gracht, elke campiello, elk paleis, elke deuropening, elke brug, elke calle, elk smal steegje, elke binnenplaats, elk raam waar het oog op rust is mooi. Overal is het mooi, overal hangt de stad in de tijd, alles (behalve het treinstation) dat deel uitmaakt van het historische centrum op de lagune-eilanden (plus Murano, Burano, Torcello...) straalt schoonheid uit. Venetië is ook uniek, zonder twijfel, maar niet 'alleen' omdat het boven water hangt, noch omdat het in de tijd hangt. Venetië is al deze dingen, maar het is ook ongelooflijk prachtig, het is echt allemaal mooi. Er zijn luidruchtige toeristen, San Marco is vaak onleefbaar door hen, maar vaak hoef je maar - ongelooflijk - een hoek om te slaan om je in totale stilte te bevinden, in de schaduw van een geheime tuin die wordt bewaakt door een vervallen paleis met een elegante middeleeuwse loggia. En de vredige grachten van de wijk Castello, omringd door lege paleizen, zonder inwoners of winkels, als er niemand langskomt. En de eenzame bruggen over deze kanalen, en bijna het ontrafelen van de uitgewerkte vormen van de paleizen in het water, en de stilte die niet wordt onderbroken door de gondels die over het water scheren, de duizenden kerken met hun bijzondere gevels, de paleizen die zijn gerestaureerd of vervallen, de schaduwrijke steegjes, de binnenplaatsen....Ik geef de voorkeur aan het teruggetrokken Venetië van de grachten, maar er valt weinig te ontkennen: zelfs waar de toeristen massaal op af komen is mooi, heel mooi (en in ieder geval, het is de moeite waard om te herhalen, het historische centrum is uitgestrekt en labyrintisch, en vaak is er op het eerste kruispunt geen spoor van de toeristen te bekennen). Zoveel verrassingen die alleen al door te lopen tevoorschijn komen, zoveel verborgen campielli met bomen die een geheel eigen sfeer uitstralen, zoveel gebouwen met een architectuur die nog nooit eerder is gezien, maar prachtig, en zonsondergangen over het kanaal van Cannareggio, en luchtige uitzichten vanaf de fondamenta. Het zou nog steeds nodig zijn om af en toe terug te keren en rond te dwalen om een zeker verlangen naar schoonheid te bevredigen.