Autobus wodny w Wenecji

Nigdzie indziej, co widziałem, nie ma takiej koncentracji piękna. Po prostu, każdy zakątek, każdy kanał, każde campiello, każdy pałac, każde drzwi, każdy most, każda ulica, każda wąska uliczka, każdy dziedziniec, każde okno, na którym spoczywa oko, jest piękne. Wszędzie jest pięknie, wszędzie miasto jest zawieszone w czasie, wszystko (z wyjątkiem dworca kolejowego), co jest częścią historycznego centrum na wyspach laguny (plus Murano, Burano, Torcello...) emanuje pięknem. Wenecja jest również wyjątkowa, bez wątpienia, ale nie "tylko" dlatego, że jest zawieszona nad wodą, ani dlatego, że jest zawieszona w czasie. Wenecja jest tym wszystkim, ale jest też niesamowicie cudowna, jest naprawdę piękna. Są tam hałaśliwi turyści, San Marco często nie nadaje się do życia z ich powodu, ale często wystarczy - niewiarygodnie - skręcić za róg, aby znaleźć się w całkowitej ciszy, w cieniu tajemniczego ogrodu strzeżonego przez rozpadający się pałac z elegancką średniowieczną loggią. I spokojne kanały dzielnicy Castello, otoczone pustymi pałacami, bez mieszkańców i sklepów, gdy nikt nie przechodzi. I samotne mosty nad tymi kanałami, i niemal rozpadające się misterne kształty pałaców w wodzie, i cisza niezmącona przez gondole, które suną po wodzie, tysiące kościołów z ich osobliwymi fasadami, pałace odrestaurowane lub pozostawione w stanie rozpadu, zacienione alejki, dziedzińce....Wolę wycofaną Wenecję kanałów, ale nie ma co zaprzeczać: nawet to, do czego ściągają turyści, jest piękne, bardzo piękne (a w każdym razie warto powtórzyć, że historyczne centrum jest rozległe i labiryntowe, a często na pierwszym skrzyżowaniu nie ma śladu turystów). Tyle niespodzianek odkrywanych wyłącznie podczas spaceru, tyle ukrytych, wysadzanych drzewami campielli z własną atmosferą, tyle budynków o architekturze nigdy wcześniej nie widzianej, ale pięknej, i zachody słońca nad kanałem Cannareggio, i zwiewne widoki z fondamenta. Wciąż trzeba tu wracać od czasu do czasu i wędrować, aby zaspokoić pewną tęsknotę za pięknem.

Trochę obawialiśmy się korzystania z vaporetto do poruszania się po Wenecji, ale nie musieliśmy się martwić. Poruszanie się było bardzo łatwe, a posiadanie 7-dniowego biletu znacznie to ułatwiło. A widoki w ciemności z lampkami choinkowymi były magiczne!